20121014 Hallo Volgers,
Ja, zal ik nu ophouden of moet ik doorgaan met mijn blog, de blog heb ik opgezet voor mijn reis naar India en ja die zit er nu op, dus zou het nu klaar zijn.
Ik denk ook niet dat ik de kans krijg om elke dag nog wat te schrijven en dat zal ook niet zo interessant voor jullie zijn.
Ik ben weer thuis, een heel fijn gevoel, lekker geslapen vannacht en al weer even in de auto gereden, gelukkig niet de neiging om links te gaan rijden.
Wat ga ik missen:
De leuke contacten met de mensen waar we dagelijks mee werkten, de koffie pauzes, de lunches, waar ze ons steeds weer Indiaas eten aan willen smeren, nee is niet Spicy en dan achteraf lachen als je het wel heet vind.
Het 'neeschudden', tenminste, ter bevestiging doen deze mensen een klein hoofdschuddend gebaar, maar voor ons elke keer weer de vraag, snap je het nu of niet, dus dan weer instemmend lichtelijk hoofd schuddend, dus snap je het nu wel of niet?
De verbazing van alles wat je om je heen ziet gebeuren, hoe de mensen daar leven, sommigen in Armoede anderen in rijkdom, zoasl mijn zusje zei, een foto van vrijdag, 3 jongetjes die daar op blote voeten op straat staan en dat er op de achtergrond een auto langs komt waarvan je denk, die zou ik ook wel willen hebben, dat zijn de tegenstellingen die je steeds ziet.
Nu thuis, een geweldige ontvangst op Schiphol gehad, heel fijn, tot na half 4 daar geweest, toen naar huis, file op de A1, OK dan over de A7, maar door werkzaamheden daar ook vertraging.
Op de afsluitdijk even de oogjes dicht, ik zat lekker achterin, zoonlief achter het stuur. Dus voor mijn gevoel waren we snel thuis. Mik wil wel even bij Opa en Oma langs, zullen we een taartje halen? Heit, we gaan eerts naar huis, OK ik geef me over, het zal toch niet.........
Ja Hoor, kom je se straat in
had het kunnen verwchten natuurlijk, maar zie ook allemaal mensen in huis.
Jeanette komt als eerste naar de auto, leuk dat ze er ook is en ze is heel blij dat ik weer thuis ben, mijn ouders, familie en vrienden vullen mijn huiskamer, maar bij binnenkomst in de keuken heb ik al zoiets van, 'Holle Bomen'. De keuken is mooi schoon, eindelijk en alles netjes opgeruimd, tussendoor iedereen die ik tegen kom een handje en een kus en een omhelzing. loop de kamer in en Wow, witte muren, wit plafond, lege planken en kastjes, ze hebben gewoon mijn hele huiskamer onder handen genomen, heerlijk zeg, wilde ik al zo lang doen.
Het weerzien met mijn ouders, mooi en emotioneel, mijn vader voelt zich opperbest, heeft vrijdag 2 zakjes bloed toegediend gekregen, het gaat goed met hem maar de internist vond dat nog even een boost moet hebben om nog iets sneller te kunnen herstellen, achtersf had ik wel meegewild naar Schiphol zegt ie, maar ja eerder deze week zou dat teveel geworden zijn.
Na een bakje koffie verder kijken, de schuur is helemaal opgeruimd, het was het als het hok van 'Malle Pietje', nu kan er weer een fiets hangen als ik die moet repareren, dat is lang geleden, ook achter huis is alles netjes aan kant. De kelderkast, de meterkast en de ander kast in de hal, allemaal schoon en opgeruimd.
Naar boven, onze slaapkamer is helemaal schoon gemaakt en de inloop kast is opgeruimd, had ik in de vakantie allemaal willen doen, maar daar hebben we het maar niet meer over, door naar zolder, je kunt hier wel een dansschool beginnen, wat een ruimte, alleen een paar dozen met alles uit de woonkamer wat ik zelf even uit moet zoeken.
GEWELDIG, iedereen die hier aan meegewerkt heeft, hoe dan ook, HARTELIJK BEDANKT.
Alees wat op mijn prioriteiten lijstje stond hebben ze in 1 weekend met een hele club mensen aangepakt, lijkt wel zo'n programma van TV.
Ja, jij hebt altijd zoveel voor ons gedaan, dit waren we jou verschuldigd, werd mij verteld.
Heel fijn en ik ga me niet druk maken om wat er weggegooid is, ik ben zo blij dat alles aan kant is, alleen steekt het een beetje dat anderen dit gedaan hebben terwijl ik weg was, maar daar leg ik me maar bij neer, ik zal het wel verdient hebben, even een traantje weg pinken.
Ik weet niet of ik nog meer ga schrijven op deze blog, eigenlijk is het klaar nu, maar zeg nooit nooit.
De tijd in India was geweldig, de reden waarom minder leuk, maar positief blijven denken en ik heb heel veel vertouwen in de toekomst. de hulp van alle geliefden om mij heen, heeft mij heel veel goed gedaan, alle reacties die ik heb mogen ontvangen over deze blog vond ik heel fijn, bedankt daar voor.
Het gaat jullie allemaal goed, in principe is dit de laatste blog van josjousterindia.
maar schroom niet om me weer eens op te zoeken via josjouster@gmail.com en hoop de meesten van jullie nog vaak te spreken of te ontmoeten.
Gr Jos
Ja, zal ik nu ophouden of moet ik doorgaan met mijn blog, de blog heb ik opgezet voor mijn reis naar India en ja die zit er nu op, dus zou het nu klaar zijn.
Ik denk ook niet dat ik de kans krijg om elke dag nog wat te schrijven en dat zal ook niet zo interessant voor jullie zijn.
Ik ben weer thuis, een heel fijn gevoel, lekker geslapen vannacht en al weer even in de auto gereden, gelukkig niet de neiging om links te gaan rijden.
Wat ga ik missen:
De leuke contacten met de mensen waar we dagelijks mee werkten, de koffie pauzes, de lunches, waar ze ons steeds weer Indiaas eten aan willen smeren, nee is niet Spicy en dan achteraf lachen als je het wel heet vind.
Het 'neeschudden', tenminste, ter bevestiging doen deze mensen een klein hoofdschuddend gebaar, maar voor ons elke keer weer de vraag, snap je het nu of niet, dus dan weer instemmend lichtelijk hoofd schuddend, dus snap je het nu wel of niet?
De verbazing van alles wat je om je heen ziet gebeuren, hoe de mensen daar leven, sommigen in Armoede anderen in rijkdom, zoasl mijn zusje zei, een foto van vrijdag, 3 jongetjes die daar op blote voeten op straat staan en dat er op de achtergrond een auto langs komt waarvan je denk, die zou ik ook wel willen hebben, dat zijn de tegenstellingen die je steeds ziet.
Nu thuis, een geweldige ontvangst op Schiphol gehad, heel fijn, tot na half 4 daar geweest, toen naar huis, file op de A1, OK dan over de A7, maar door werkzaamheden daar ook vertraging.
Op de afsluitdijk even de oogjes dicht, ik zat lekker achterin, zoonlief achter het stuur. Dus voor mijn gevoel waren we snel thuis. Mik wil wel even bij Opa en Oma langs, zullen we een taartje halen? Heit, we gaan eerts naar huis, OK ik geef me over, het zal toch niet.........
Ja Hoor, kom je se straat in
Jeanette komt als eerste naar de auto, leuk dat ze er ook is en ze is heel blij dat ik weer thuis ben, mijn ouders, familie en vrienden vullen mijn huiskamer, maar bij binnenkomst in de keuken heb ik al zoiets van, 'Holle Bomen'. De keuken is mooi schoon, eindelijk en alles netjes opgeruimd, tussendoor iedereen die ik tegen kom een handje en een kus en een omhelzing. loop de kamer in en Wow, witte muren, wit plafond, lege planken en kastjes, ze hebben gewoon mijn hele huiskamer onder handen genomen, heerlijk zeg, wilde ik al zo lang doen.
Het weerzien met mijn ouders, mooi en emotioneel, mijn vader voelt zich opperbest, heeft vrijdag 2 zakjes bloed toegediend gekregen, het gaat goed met hem maar de internist vond dat nog even een boost moet hebben om nog iets sneller te kunnen herstellen, achtersf had ik wel meegewild naar Schiphol zegt ie, maar ja eerder deze week zou dat teveel geworden zijn.
Na een bakje koffie verder kijken, de schuur is helemaal opgeruimd, het was het als het hok van 'Malle Pietje', nu kan er weer een fiets hangen als ik die moet repareren, dat is lang geleden, ook achter huis is alles netjes aan kant. De kelderkast, de meterkast en de ander kast in de hal, allemaal schoon en opgeruimd.
Naar boven, onze slaapkamer is helemaal schoon gemaakt en de inloop kast is opgeruimd, had ik in de vakantie allemaal willen doen, maar daar hebben we het maar niet meer over, door naar zolder, je kunt hier wel een dansschool beginnen, wat een ruimte, alleen een paar dozen met alles uit de woonkamer wat ik zelf even uit moet zoeken.
GEWELDIG, iedereen die hier aan meegewerkt heeft, hoe dan ook, HARTELIJK BEDANKT.
Alees wat op mijn prioriteiten lijstje stond hebben ze in 1 weekend met een hele club mensen aangepakt, lijkt wel zo'n programma van TV.
Ja, jij hebt altijd zoveel voor ons gedaan, dit waren we jou verschuldigd, werd mij verteld.
Heel fijn en ik ga me niet druk maken om wat er weggegooid is, ik ben zo blij dat alles aan kant is, alleen steekt het een beetje dat anderen dit gedaan hebben terwijl ik weg was, maar daar leg ik me maar bij neer, ik zal het wel verdient hebben, even een traantje weg pinken.
Ik weet niet of ik nog meer ga schrijven op deze blog, eigenlijk is het klaar nu, maar zeg nooit nooit.
De tijd in India was geweldig, de reden waarom minder leuk, maar positief blijven denken en ik heb heel veel vertouwen in de toekomst. de hulp van alle geliefden om mij heen, heeft mij heel veel goed gedaan, alle reacties die ik heb mogen ontvangen over deze blog vond ik heel fijn, bedankt daar voor.
Het gaat jullie allemaal goed, in principe is dit de laatste blog van josjousterindia.
maar schroom niet om me weer eens op te zoeken via josjouster@gmail.com en hoop de meesten van jullie nog vaak te spreken of te ontmoeten.
Gr Jos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten